Ταυρωπός ή Μέγδοβας ή Φείδαρης

 

O Ταυρωπός ή Μέγδοβας (όπως ονομάστηκε από τους Σλάβους), ή Φείδαρης, είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος παραπόταμος του Αχελώου, το μοναδικό ποτάμι που αποτολμά μια εγκάρσια τομή στην Πίνδο. Eίναι ένα από τα ομορφότερα ορεινά ποτάμια της χώρας μας. Στα νερά του, ζει και αναπαράγεται η ορεινή πέστροφα, ενώ πλούσια είναι η φτερωτή πανίδα της περιοχής όπου συναντώνται πέρδικες, τρυγόνια, κότσυφες, μαυροπελεκάνοι, ξεφτέρια και γεράκια. Δέχεται τα νερά των χειμάρρων: Μπεσιώτη, Φουρνιώτη, Μαγγανά, Γαβρενίτη, Αρωνιάδας και Φραγκίστας.

Ο ποταμός πηγάζει από τα βουνά στο δυτικό τμήμα του νομού Καρδίτσας και έχει μήκος 78 περίπου χιλιόμετρα. Κατά τη δεκαετία του 1950 η ροή του διεκόπη με την κατασκευή του υδροηλεκτρικού φράγματος και τη δημιουργία της Λίμνης Πλαστήρα, που παρέχει ηλεκτροδότηση, ύδρευση και άρδευση στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας. Στη συνέχεια ο ποταμός περνάει στο νομό Ευρυτανίας και κατά μήκος της κοιλάδας του υπάρχουν λιγοστές καλλιεργήσιμες εκτάσεις, πευκοδάση και δάση Ελάτης καθώς και μερικά πέτρινα γεφύρια. Από το 1967 ο ποταμός χύνεται στη λίμνη Κρεμαστών, ενώ πριν από τη δημιουργία της ενωνόταν με τον ποταμό Αχελώο.

Γυμνάσιο-Λύκειο Καρπενησίου(Ιστορική αναδρομή)

Από τον πρόλογο του Βιβλίου που γράφει ο Γεώργιος Φαρμακίδης("Γυμνάσιο Καρπενησίου - το χρονικό της ανέγερσης") αναδημοσιεύουμε ένα κομμάτι του: "Όλοι οι Ευρυτάνες ξέρουν πως το σημερινό κτίριο του Γυμνασίου στο Καρπενήσι δεν είναι εκείνο, πού χτίστηκε αρχικά στο λιβάδι ή γήπεδο Ίερομνήμονος, όπως αναφέρεται σε υπηρεσιακά έγγραφα και στα σχέδια των μηχανικών ο χώρος αυτός. Και όλοι επίσης - εκτός βέβαια από τους πολύ νέους - θυμούνται το μεγάλο εκείνο άσπρο κτίριο, που φάνταζε από μακριά και που το βομβάρδισαν με το πυροβολικό τους και το έκαψαν, μαζί με ολόκληρο το Καρπενήσι, τον Αύγουστο του 1944, οι σύγχρονοι απόγονοι των Βανδάλων, ενός από τα πιο άγρια και καταστρεπτικά γερμανικά φύλα της μετανάστευσης των Εθνών. Το σημερινό Γυμνάσιο χτίστηκε από το κράτος, με χρήματα της Βασιλικής Πρόνοιας Συμμοριοπλήκτων, στα 1952-53,στην ίδια θέση κι απάνω στα ίδια σχέδια του προηγούμενου" δυστυχώς παραλείφτηκε, για οικονομία, η αριστερή (δυτικομεσημβρινή) πτέρυγα, με αποτέλεσμα, εκτός από την αρχιτεκτονική ανισομέρεια και τη συνακόλουθη αισθητική βλάβη, να μην επαρκεί σήμερα στις εκπαιδευτικές ανάγκες. Άλλη διαφορά του νέου κτιρίου από το παλιό είναι το σκούρο χρώμα του και αυτό επίσης δεν ωφελεί, νομίζω, την αισθητική του κτιρίου. Ενώ όμως το σημερινό Γυμνάσιο χτίστηκε γρήγορα και απρόσκοπτα, με τη φροντίδα της αρχιτεκτονικής υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας, σαν έργο υπηρεσιακής ρουτίνας και είναι, επομένως έργο χωρίς ιστορία, αφού η απόφαση να αναλάβει η Βασιλική Πρόνοια τη δαπάνη του πάρθηκε πρόθυμα, μόλις το ζήτησαν οι κάτοικοι, αντίθετα, το πρώτο εκείνο Γυμνάσιο έχει ιστορία αρκετά μακρόχρονη και περιπετειώδη. Το χτίσιμο του δεν ξεκίνησε από μια απόφαση αρμοδίων να εγγραφεί η δαπάνη του στον προϋπολογισμό του κράτους ή να καταβληθεί από κάποιον οργανισμό, αλλά από την έμπνευση και την πρωτοβουλία μιας νόμιμης, βέβαια, και επίσημης αλλά οικονομικά ανίσχυρης επιτροπής, της Διοικητικής Επιτροπής Ταμείου Εκπαιδευτικής Προνοίας Καρπενησίου, που άλλον τρόπο δεν είχε για να βάλει σε εφαρμογή τα σχέδια της από το να επικαλεσθεί τον πατριωτισμό των Ευρυτάνων της Αμερικής. Ο καθένας όμως εννοεί, τι δυσκολίες παρουσίαζε και τι προσπάθειες και κόπους απαιτούσε η οργάνωση ενός τέτοιου εράνου και ποια αλυσίδα ενεργειών και φροντίδων χρειάστηκε, ώσπου να μπει το έργο στο δρόμο της πραγματοποίησης. Είναι αλήθεια πως το κράτος πλήρωσε στο τέλος ένα σημαντικό μέρος της δαπάνης, αυτό όμως έγινε μόνον όταν το έργο είχε τόσο προχωρήσει με τα χρήματα της Επιτροπής, ώστε και το κράτος να μη μπορεί πια να κάνει διαφορετικά. Άλλωστε και αυτό αν δεν βοηθούσε, οι Ευρυτάνες της Αμερικής θα συμπλήρωναν το έργο τους, δε θα το άφηναν στη μέση. Ήταν, λοιπόν, το πρώτο εκείνο Γυμνάσιο έργο των Ευρυτάνων, δημιούργημα δικό τους, τόσο από την οργανωτική όσο κι από την οικονομική -στο μεγαλύτερο μέρος της- πλευρά και ένας μεγάλος τίτλος τιμής γι' αυτούς. Όλα αυτά αποτελούν Ευρυτανική ιστορία με μεγάλο τοπικό ενδιαφέρον, πού κάποτε θα έπρεπε να γραφεί".

Το κτίριο του Γυμνασιου το 1933

 

Πρωτομαγια στο χωριο

Η Πρωτομαγιά έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Είναι η πρώτη ημέρα του Μαΐου και η γιορτή της Άνοιξης.

Ο Μάιος, σύμφωνα με την παράδοση, πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεότητα Maia (Μάγια), η οποία ονομάστηκε έτσι από την ελληνική λέξη Μαία που σημαίνει τροφός και μητέρα.

Η Μάγια ταυτίστηκε με την Ατλαντίδα νύμφη Μαία, τη μητέρα του Ερμή στον οποίο αφιερώθηκε ο μήνας Μάιος.

Ο Μάιος είναι ο 5ος μήνας του χρόνου, ο οποίος αντιστοιχεί στον αρχαίο μήνα Θαργηλίωνα που γιορταζόταν με τα περίφημα Ανθεοφόρια. Ήταν αφιερωμένος στη θεά της γεωργίας Δήμητρα και την κόρη της Περσεφόνη, που τον μήνα αυτόν βγαίνει από τον Άδη κι έρχεται στη γη. Γιορτές γίνονταν και στην αρχαία Ρώμη που τις έλεγαν "ροσύλλια" τις οποίες διατήρησαν και οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες.

Για τη λαϊκή αντίληψη, στο μήνα Μάιο συνυπάρχουν οι ιδιότητες του καλού και του κακού, της αναγέννησης και του θανάτου και συγκεντρώνονται την πρώτη του ημέρα, την Πρωτομαγιά.

Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς σηματοδοτεί την τελική νίκη του καλοκαιριού απέναντι στον χειμώνα, την κατίσχυση της ζωής επί του θανάτου και έχει ρίζες που ανάγονται σε προχριστιανικές αγροτικές λατρευτικές τελετές για τη γονιμότητα των αγρών και, κατ' επέκταση, και των ζώων και των ανθρώπων.

Η αρχαιότατη γιορτή της Πρωτομαγιάς συνεχίστηκε στο διάβα των αιώνων με επισημότητα και με διάφορες μορφές και εκδηλώσεις. Μία από τις παλαιότερες γιορτές ήταν τα Ανθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών, η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων.

Τα Ανθεστήρια, κατά τη διάρκεια των οποίων πομπές με κανηφόρες που έφερναν άνθη βάδιζαν με μεγαλοπρέπεια προς τα ιερά, ιδρύθηκαν πρώτα στην Αθήνα και έπειτα πήραν πανελλήνια μορφή, αφού διαδόθηκαν και σ άλλες πόλεις της Ελλάδος. Σύμφωνα με το μύθο, στα Ανθεστήρια «ανασταινόταν» ο… σκοτωμένος θεός Ευάνθης, επίθετο του Διόνυσου, από το χυμένο αίμα του οποίου φύτρωσε η άμπελος.

Όταν οι Ρωμαίοι κατάκτησαν την Ελλάδα, η γιορτή της Πρωτομαγιάς, δεν έπαψε να υπάρχει αλλά εμπλουτίστηκε γιατί και οι δύο λαοί πίστευαν, ότι τα λουλούδια αντιπροσωπεύουν την ομορφιά των θεών και φέρνουν δύναμη, δόξα , ευτυχία και υγεία.

Με το πέρασμα των αιώνων, η αρχική έννοια της Πρωτομαγιάς αλλοιώθηκε και επιβίωσαν έθιμα ως απλές λαϊκές γιορτές (περιφορά δέντρων, πράσινων κλαδιών ή στεφάνων με λουλούδια, ανακήρυξη του βασιλιά ή της βασίλισσας του Μάη, χορός γύρω από ένα δέντρο ή ένα στολισμένο κοντάρι-γαϊτανάκι).

Η Πρωτομαγιά είναι μία από τις ελάχιστες γιορτές, χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο, με εκδηλώσεις που απαντώνται στον λαϊκό πολιτισμό πολλών ευρωπαϊκών λαών, οι οποίες έχουν διατηρηθεί ως τις μέρες μας.

Ενα απογευμα στην Ευρυτανια

 

 

Όσιος Ανδρέας ο Ερημίτης-Ένας ''Ευρυτάνας'' Άγιος!

..Στο βουνο Κανάλα κοντα στην Λίμνη των Κρεμαστών βρίσκεται το σπήλαιο οπου έζησε τα τελευταια χρονια της ζωής του ο Αγιος Ανδρεας ο ερημίτης.Εφτασα στο βουνο απο το Χαλκειοπουλο οπου μεσα απο εναν βατο χωματοδρομο εμφανίζεται ενα ξεφωτο.Εκει ξεκιναει ενα μονοπατι οπου μεσα απο μια τρομερη διαδρομη,μεγαλου φυσικου καλους με θεα την Λιμνη των Κρεμαστών σε 20 περιπου λεπτα εφτασα περιπου στο σπηλαιο οπου βρισκεται ο ταφος αλλα και το εκκλησακι που εκτισε προς τιμην του η Βασιλισσα  Θεοδωρα.Μια ωραια εμπειρια που ο καθενας θα επρεπε να απολαυσει!


Ο Όσιος Ανδρέας ο Ερημίτης και Θαυματουργός είναι άγνωστος στους Συναξαριστές. Στοιχεία για τη ζωή του καθώς και την Ακολουθία του, έγραψε ο Ανδρέας ο Ιδρωμένος ο Υπάργιος (+ 1847).

Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία αυτά, ο Όσιος αυτός καταγόταν από το χωριό Μονοδένδρι της Ηπείρου και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Μιχαήλ Β' του Κομνηνού δεσπότη της Ηπείρου (1234 - 1271 μ.Χ.). Κατά πολλούς όμως, γεννήθηκε στο χωριό Σιβίστα της Ευρυτανίας, που βρισκόταν στο βουνό Καλάνα και που τώρα είναι βυθισμένο στην τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών και αφού ενηλικιώθηκε πήγε στο Μονοδένδρι της Ηπείρου.

Ο Όσιος Ανδρέας, αφού εγκατέλειψε ηδονές χρημάτων, περιουσίας και συζύγου, κατοίκησε στην έρημο. Ως ησυχαστήριο του επέλεξε μάλλον τον τόπο γύρω από τα μοναστήρια της Αγίας Παρασκευής και του Προφήτη Ηλία στο Μονοδένδρι, ενώ αργότερα κατέφυγε σε κάποιο σπήλαιο στην Καλάνα. Εκεί, με άσκηση και προσευχή αγίασε τη ζωή του και απεβίωσε ειρηνικά.

Ο Κύριος, κατά τον βιογράφο του, έδωσε θαυμαστό σημείο, κατά την κοίμηση του Οσίου, για να τον δοξάσει: «Ουράνιο φως και αναμμένες λαμπάδες κατέβαιναν από τον ουρανό στο σημείο που βρισκόταν το τίμιο λείψανό του». Μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός η βασίλισσα της Άρτας, Αγία Θεοδώρα , συγκέντρωσε την σύγκλητο και μετέβησαν στο μέρος που βρισκόταν το ιερό λείψανο και το ενταφίασαν έξω από το σπήλαιο με τιμές και ευλάβεια. Έδωσε δε εντολή να κτίσουν ναό προς τιμήν του Οσίου.

 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Ἀρχιμ. Δοσίθεου Κανέλλου: Οἱ Ἅγιοί μας. Ἱ. Μ. Τατάρνης Εὐρυτανίας, ἔκδοσις γ΄, χ.χ.).
Βουνά, λαγκάδια, χαλιάδες, νεροσυρμές, βράχια. Αὐτὴ εἶναι ἡ τραχειὰ μορφὴ τῆς Καλάνας(Σιβιστα). Ἕνας βράχος ἀτόφιος, ἀποῤῥώξ, θεόρατος καὶ ἀπότομος. Τὰ πόδια του πλένοντας στὶς ὄχθες τοῦ Ἀσπροποτάμου, καὶ τώρα τῆς λίμνης τῶν Κρεμαστῶν. Ἡ κορφή του περήφανη καὶ αἰχμηρή, χαμένη πολλὲς φορές, στὰ σύννεφα. Ντυμένος μὲ πανώρια δάση ὡς τὴν μέση, γυμνὸς ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πάνω, κακοτράχαλος. Στέκεται περήφανος ἀπέναντι ἀπὸ τὸ μοναστήρι τῆς Ταρτάνας, δείχνοντας ἀλάνθαστα τὶς καιρικὲς μεταβολές, ποὺ πρὶν ἡ Μετεωρολογικὴ Ὑπηρεσία τὶς ἀναγγείλει.

Ἐκεῖ σὰν σὲ παραμύθι, μέσα στὴν ἀχλὺ τοῦ θρύλου ἀλλὰ καὶ τῆς πραγματικότητας, ἔζησε ἕνας μεγάλος ἀσκητής. Ἐκεῖ ποὺ φωλιάζουν οἱ ἀετοὶ καὶ οὐρλιάζουν τὴν νύχτα οἱ λύκοι, ἔζησε κάποτε στὸν 13ο αἰῶνα, ὁ Ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Ἀνδρέας ὁ Ἐρημίτης. Ἀκόμη καὶ σήμερα γιὰ νὰ πᾶς στὴν σπηλιά, ὅπου ἀσκήτεψε χρειάζεσαι κόπο πολύ, καὶ γερὴ σπλῆνα. Ἐκεῖ ποὺ καὶ σήμερα δύσκολα πλησιάζεις, ἔζησεν ὁ μακάριος ἐκεῖνος τὸ περισσότερο μέρος τῆς ζωῆς του καὶ μάλιστα τὸ τελευταῖο καὶ σπουδαιότερο.

Ευρυτανική φυση(4)



Φραγκίστα Ευρυτανίας

Χελιδόνα απο Καρπενήσι

Χελιδόνα απο Καρπενήσι-Οταν πέφτει ο ήλιος

Άνοιξη-Γρανίτσα Ευρυτανίας

Γεφυρα της Τατάρνας



Αγραγιώτης Ποταμός-Νικήτρια φωτογραφά στον διαγωνισμό του ΣΚΑΙ τον Δεκεμβριο του 2009

Ευρυτανική φυση(3)

Eυρυτανική φύση(2)



Λίμνη των Κρεμαστών απο Βρουβιανά

Λίμνη των Κρεμαστών

Βαλαώρα μετά την βροχή

Χιονισμένο Καρπενήσι απο ''Χαλίκι''

Λίμνη των Κρεμαστών

Λίμνη των Κρεμαστών

Ρέμα στην Βαλάωρα

Λιμνη των Κρεμαστών

Λίμνη των Κρεμαστών

Κάρπενήσι αποΛαγκαδιά